AHBERANA FULAN Bİ-KIRA’ATİ ALEYHİ
AHBERANA FULAN
Bİ’L-KIRA’ATİ ALEYHİ
AHBERANA FULAN
KIRA'ATEN ALEYHİ
AHBERANA FULAN
KIRA'ATEN ALEYHİ VE ENE ESME’U
“Bize falanca kimse
kendisine okumak suretiyle haber verdi” manasına arz veya kırâ'at ale'ş-şeyh
denilen hadîs alma metoduyla rivayet edilen hadîslerin başkalarına rivayeti
sırasında isnadda kullanılan eda lafızlarındandır.
Yeri geldiğinde de
görüleceği gibi arz veya kırâ'at ale'ş-şeyh denilen metotla hadis rivayeti,
ravinin elindeki hadisleri şeyhe ezberinden veya yazılı metinden okuması,
şeyhin dinlemesiyle olur. Ravinin, başkası tarafından şeyhe okunan hadisleri
dinlemesi de arz sayılır. Şeyh kendisine okunan hadisleri dinler. Dinlemesi,
ezberinden veya hadislerinin yazılı olduğu kitabından takip etmesi demektir.
Okunan hadislerde yanlışlık olursa düzeltir. Hadislerin böylece şeyhe okunması
işi bitince rivayet tamamlanmış olur. İşte ahberanâ fulânun kırâ'aten aleyhi
tabiri şeyhe okunarak, daha doğrusu onun tasvibine sunularak rivayet edilen
hadislerin başkalarına rivayet edilmesi anında şeyhin isnadında yer alan
lafızlardan biridir.
Hadisciler arasında arz
veya kira'at denilen yolla rivayet edilen hadislerin başkalarına rivayet
edilişi sırasında kullanılan lafızlarda birlik yoktur. Bazıları bu yolla
rivayette semi'tu, haddesenâ ve ahberanâ lafızlarının kullanılmasını caiz
görürlerse de bazıları görmezler. Ahberanâ (veya haddesenâ) fulânun kırâ'aten
aleyhi tabirini arz usulüyle alınan hadislerin rivayetinde eda lafzı olarak
kullanmayı tercih edenler, bu tabirin şeyhin ravi tarafından okunan hadisleri
dinleyip tasvip ettiğini ve hadisin bu yolla alınmış olduğunu belirttiğine kani
olanlardır. Onlara göre diğer tabirler bu hususu ifade etmezler. Söz gelimi
semi'tu, hadisin şeyh tarafından okunup ravi tarafından dinlenerek rivayet
edildiğini gösterir. Oysa arz metoduyla rivayette durum tam aksinedir ve hadis
ravi tarafından okunup şeyh tarafından dinlenerek alınmaktadır. Bu itibarla
semâ' ile arz arasında fark vardır. Bu farkı belirtmek isteyen hadisciler
rivayetlerinde ahberanâ (veya haddesenâ) fulânun kırâ'aten aleyhi eda lafzını
kullanmışlardır.
Ahberanâ fulânun
bi'1-kırâ'ati aleyhi veya ahberanâ fulânun bi-kırâatî aleyhi lafızları da aynı
yerde aynı manaya kullanılır. Ahberanâ yerine tekil zamiriyle ahberanî denildiği
de olur. Eğer ravi, hadisi başkası tarafından şeyhe okunurken dinleyerek
rivayet etmişse bu eda lafzına ve ene esme'u lafızlarını ekler.